Metoda ta oparta jest na leczeniu zaburzeń mięśniowo-powięziowych.
Fenomenem metody jest język ciała oraz opis bólu pacjenta, pozwala to postawić właściwą diagnozę i przeprowadzić skuteczna terapię.
Prawdziwa sztuka pracy metodą FDM nie ukrywa się za skomplikowanymi chwytami i technikami, a za umiejętnością słuchania i obserwowania pacjenta. Zaburzenia czynnościowe powięzi mają zasadnicze znaczenie dla funkcjonowania narządu ruchu i odgrywają istotną rolę w procesie jego leczenia. Metoda ta opiera się na założeniu, że dystorsje powięziowe są głównym czynnikiem powodującym zaburzenia funkcji narządu ruchu.
Wyróżnia się sześć rodzajów dystorsji, z których każdy posiada charakterystyczne objawy i symptomy bólowe, co jest kluczowe dla postawienia diagnozy. Mogą one występować pojedynczo lub jako zespół dystorsji tworząc złożony obraz zaburzenia. Występowanie dystorsji powięziowych w narządzie ruchu może powodować ograniczenie jego częściowej oraz globalnej funkcji jak również może być przyczyną dolegliwości bólowych o różnym charakterze.
FDM, czyli model odkształcenia powięzi stosowany jest z powodzeniem w leczeniu takich urazów jak:
-
naciągnięcia mięśni;
-
zwichnięcie kostki;
-
skręcenia kolana;
-
urazy sportowe;
-
bóle krzyża i wiele innych.
